Zagroda

Czyli spore, ogrodzone miejsce, w którym przebywają konie (patrz: zakładka "tereny"). Każdy musi mieć przynajmniej jednego. Niektórym się to nie podoba, jednakże poruszanie się po całym wielkim lesie byłoby bardzo uciążliwe. Gdybyś został zmuszony do ucieczki, również łatwiej przyszłoby Ci to na koniu. Są prowadzone specjalne lekcje, najpierw nauki jazdy i trzymania się w siodle (prowadzi je panna Sol), z czasem przechodząc do trudniejszych rzeczy, jak władanie na koniu mieczem czy łukiem (tego uczy Chejron).
Większość koni, które widzicie poniżej nie są nawet do końca oswojone. Ludzie opiekujący się jednak półbogami zadbali o to, aby były wytrzymałe i odpowiednio zróżnicowane rasowo. Wszystkie mają jednak te same zalety: są młode, wytrzymałe, szybkie i w pełni sprawne. No, w większości. 
Nie mają nadanych imion, więc możecie nazwać je jak chcecie. Konie dzielą się na zwykłe i specjalne.


Ordinarius equi
(konie zwykłe):
Czyli konie przeznaczone dla wszystkich, bez wyjątku na poziom czy umiejętności.




1.
Niedawno złapany koń. Dotychczas żył na wolności, dopiero niedawno nauczono go chodzić pod siodłem, więc możesz mieć z nim nieco problemów. Nie nadaje się dla osób, które dopiero zaczęły naukę jeździectwa, bo cwaniak zaraz wyczuwa słabą rękę.
Należy do Rosemarie

2.
Troszkę leniwy, ale oddany kuc. Został złapany dawno temu, więc zdążył się do wszystkiego przyzwyczaić. Łatwo się przywiązuje i jest bardzo łatwy "w obsłudze." Może nie najszybszy, ale za to idealny do długich wędrówek i podróży.

3.
Doświadczony, chodź trochę wymagający koń. Jeśli poświęcisz mu dużo czasu, zostanie Twoim oddanym przyjacielem. Uwielbia ciszę i spokój, jednak nieobce mu gwarne pole walki. Jest raczej cięższy, niż lżejszy, mimo to już nie raz prześcignął rasowego araba.
Należy do Samanthy.

4.
Młodziutka klacz kupiona niedawno. Widać, że ma duży potencjał, jeśli chodzi o szybkość. Bardzo ognista i energiczna, nie ustoi spokojnie na miejscu. Trzeba włożyć w nią jednak dużo pracy i jakoś "ułożyć", bo często w ferworze galopu zrzuca jeźdźca.
Należy do Darlene

5.
Piękny i dostojny rumak dla wytrwałych. Jest bardzo próżny (jak na konia) i często się "gwiazdorzy". Czasami zapomina, kto tu rządzi. Idealny dla osób upartych i silnych, które utemperują jego nie zawsze posłuszne zachowanie.
Należy do Alison.

6.
Dziki fryzyjski ogier. Najprawdopodobniej zbieg z jakiejś hodowli. Ceni sobie wolność i swobodę, na wędzidło reaguje jak na ogień, z siodłem na grzbiecie rzuca się we wszystkie strony. Dzikus jakich mało. Niesamowite wyzwanie. Czy mu podołasz?
Należy do Lydii.

7.
Uroczy kucyk, który ma w sobie coś, co hipnotyzuje. Zawsze jej ulegniesz. Szybka, zgrabna, wszędzie się zmieści. Wyrafinowana uciekinierka. Prawdopodobnie została sprowadzona z innego wymiaru, ale takie informacje nigdy nie są pewne. 
Należy do Anishy.

8.
"Nasi" zazwyczaj nie są skorzy do pomocy i współczucia. Z tą klaczą było jednak inaczej. Ma ogromny potencjał, bo pochodzi z prestiżowej hodowli, jednak nieodpowiedzialni ludzie całkowicie ją zepsuli. Boi się wszystkiego i jest bardzo nerwowa. Zdecydowanie dla osób umiejących się opiekować końmi.

9.
Leniwy i opanowany wałach. Wyglądem i charakterem przypomina niegroźnego i powolnego żółwia. Idealny dla osób nerwowych, nielubiących szumu i prędkości. Zupełnie nie nadaje się do ucieczek, ale jest dobrym nauczycielem i przyjacielem.

10.
Dziarski haflinger. Ma miłe, spokojne usposobienie. Niezmiernie przyjacielski i kochany kuc. Nie jest do końca wyszkolony, ale praca z nim to prawdziwa przyjemność. Jest dość młody, dlatego czasami ma wybuchy radości i gania wtedy szalenie po pastwisku. 

11.
Buntownicza klacz, która dotychczas nie dała się do siebie zbliżyć (uczuciowo). Jeśli już musi, chodzi pod siodłem, aczkolwiek często zrzuca, bo nie lubi ludzi. Trzeba przekonać ją, że człowiek to nie potwór, a przyjaciel i opiekun.

12.
Młodziutki koń. Ciekawski i pełen życia. Trochę nieufny, ale łatwo będzie można to zmienić. Ma jedną wadę - gdy nie ma w pobliżu jego brata, zamienia się w dziką bestię. Należy go tego oduczyć, bo w przyszłości może zostać z nim rozdzielony.

13.
Brat powyższego konia. Jest jeszcze bardziej nieufny od niego i nie odstępuje go na krok. Nie lubi szybkiego biegu i woli stonowany stęp. Nie wiadomo, co z niego wyrośnie. Potrzebuje masy miłości i odzwyczajenia od brata.

14.
Zadziorny i wytrzymały kuc. Poradzi sobie z każdą przeszkodą. Często będzie próbował zrobić Ci na złość, więc trzeba non stop uważać. Ma problem z przebywaniem wraz z innymi końmi, ponieważ ich nie cierpi. Z człowiekiem wręcz przeciwnie - lgnie do ludzi (mimo, iż często robi im psikusy...)

15.
Koń, któremu wszystko jedno: czy z siodłem, czy bez, czy z ogłowiem, czy bez. Odbębni wszystko, co mu każesz. Dostosuje się do ciebie. Ale jeśli nie chcesz, żeby robił wszystkie polecenia z łaską, musisz nawiązać z nim więź. Dobry koń dla początkujących. 

16.
Gorącokrwista klacz. Bardzo żywy temperament. Wyczulona na naturalne pomoce, na sztuczne reaguje dość widowiskowo. Czasami, gdy miewa babskie humorki, nie reaguje na nic. W pracy z nią trzeba pogodzić dwie sprzeczne cechy: delikatność i stanowczość jednocześnie.

17.
Śliczna, młoda klacz. Uzdolniona, ale troszkę leniwa. Trzeba ją wielu rzeczy nauczyć. Oprócz lenistwa ma drugą wadę: nie cierpi deszczu i wszelakich opadów. Dopada ją wtedy chandra. Trzeba ją przekonać, że co, co leci z nieba nie musi być takie przygnębiające.

18.
Poważny, zrównoważony koń. Jest lojalny wobec jeźdźca i daje z siebie wszystko. Nie lubi wielu smakołyków: nie zje marchewki ani jabłka, więc trzeba się wysilić w nagradzaniu go. Trzeba odnaleźć w nim to "coś", co pozwoli ci zyskać jego szacunek i przywiązanie.

19.
Inteligentny i utalentowany, ale uparty koń. Zrobi ci wszystko na przekór, będzie próbował cię zniechęcić. Nie cierpi bacika i ostróg. Jeśli coś mu się w tobie nie spodoba, skreśli cię na miejscu. Trzeba do niego podejść z dystansem, spokojnie i naturalnie. Wałach z twardym charakterkiem. 
Należy do Lycee

20.
Miły, spokojny, ładny, dziarski, przyjacielski i nieustraszony kuc. I jak tu chcieć czegoś jeszcze? A, no tak: tak samo jak "żółw" nie nadaje się do ucieczek. Potrzebuje jednak dużo miłości i regularnych jazd, gdyż w przeszłości miał wypadek, przez który nie chce mu się ruszać. 

 21.
Ta magiczna klaczka zawróciła w głowie nie jednemu... człowiekowi. Jest cwana i zaraz wykorzysta twój słaby punkt. Inteligentna jeżeli chodzi o złośliwości, natomiast gdy ma się nauczyć czegoś pożytecznego, zgrywa idiotkę. Jedno jest pewne: to ciężka do rozszyfrowania kobyłka.

22.
Dziwny wałaszek stojący zawsze na uboczu. Stroni od innych koni, ludzi i zwierząt. Zawsze chodzi sam, nigdy nie widziano go w kontaktach z innymi końmi. Obozowicze śmieją się, że prowadzi ciemne interesy na uboczu... Co jest tego powodem?

23.
Bardzo podobna charakterem do klaczy 8. Nie zajeżdżona, bo ucieka na widok siodła. Szaleje przy ogłowiu. Błyska białkami na sam widok człowieka! Prawdopodobnie jest jeszcze gorsza od knabstrubskiej klaczy... Zdecydowanie dla zaawansowanych jeźdźców.

24.
Koń - przyjaciel. Koleżeński, spokojny, umie pocieszyć, wprawi w dobry humor. W kontaktach z końmi zachowuje się niczym gentlemen - uprzejmy, szarmancki, ustępliwy. Może to dziwne cechy, jak na konia, ale ten inteligentny ogier, po prostu taki jest!

25.
Dobrze wychowany, posłuszny, drogi, hodowlany... kuc. Kuc? Tak miał zapisane w paszporcie, mimo, iż gołym okiem widać, iż w kłębie przekracza kucykową normę. Więc może dlatego obóz odkupił go po taniźnie?

26.
Odkąd tylko pojawił się w obozie, od razu przejął dowodzenie w stadzie. Rządzi się... Nawet za bardzo. Nie dość jest mu, że został przywódcą wśród koni. On musi liderować także wśród ludzi. I nikt dotychczas nie zmusił go, by nie wyobrażał sobie zbyt wiele. Może tobie się to uda?
Należy do Ever.

27.
Stara, doświadczona klaczka. Woziła już niejednego na swoim grzbiecie. Jest doskonałą nauczycielką i opiekunką, nie zwykła przywiązywać się do ludzi, jednak jeżeli spędzisz z nią nieco więcej czasu, na pewno przyjmie cię jako przewodnika.

28.
Jedni twierdzą, że jest piękny, inni utrzymują, że przypomina gąsienicę. W każdym bądź razie to temperamentny, skory do walki z innymi końmi, ale nie człowiekiem ogier. Wyśmienity na polu walki. Rewelacyjny, ale... musisz umieć jeździć, bo lubi strzelić serię baranków.
Należy do Cynthii.

29.
Taka sobie, zwykła klaczka. Nic nadzwyczajnego. Posłuszna, niezbyt szybka, ułożona, ale trochę znudzona szkółkowym życiem. Mimo, że to czysta krew arabska, widać, że znudziło jej się życie. Czy przekonasz ją, że urodziła się po coś innego niż jedzenie, spanie i wożenie upierdliwych dzieci?
Należy do Mavruda.

30.
Zabawny, wesoły wałach. Uwielbia się bawić z właścicielem. Trzeba przyznać, że nie będziesz się z nim nudził! Z pewnością nie można nazwać go poważnym. Często jednak nie wie, gdzie kończy się granica między zabawą, a pracą, i trzeba go nauczyć tę granicę przestrzegać.



Specialis equi
(konie specjalne):
Konie przeznaczone tylko dla osób, które osiągnęły poziom 10, mają 4 moce i napisane 135 opowiadań. Konie specjalne są magiczne. Jako nieliczne potrafią latać (nie są jednak pegazami - nie mają widocznych skrzydeł, a prawie przeźroczyste, delikatne, jeśli już widoczne, to koloru maści konia błony). Nie robią tego jednak chętnie, jeżeli nie widzą w tym własnego interesu. Nikt do końca nie wie, jakie kryją zdolności. Łatwo je wyróżnić, bo każdy z nich ma piękne, misternie robione ogłowie wypalane w świętym ogniu, którego nie da się zdjąć. Gdyby nie ono, konie te wyglądałyby jak przeciętne rumaki. Z racji błon, trzymane są na sporym pastwisku ogrodzonym ze wszystkich stron drewnianą kratą, przez którą się nie przedostaną. 

0.
Espada - koń panny Sol. To wyszkolony, drogi koń. Jest prawdziwym zawodowcem, bo jest naprawdę dobry. Błyskawicznie się uczy i nie popełnia błędów - podobnie jak koń nr I. Nadaje się tylko dla wyszkolonych jeźdźców, reaguje nawet na najlżejszą komendę. Jest dumny, pełen gracji i wyższości. Gardzi większością koni.

I.
To wyszkolony, drogi koń. Jest naprawdę dobry. Szybko się uczy i nie popełnia błędów. Nadaje się tylko dla wyszkolonych jeźdźców, reaguje nawet na najlżejszą komendę. Jest dumny, pełen gracji i wyższości. Gardzi większością koni. 

II.
Piękny, uzdolniony ogier. Ma o sobie wielkie mniemanie i sprawia wrażenie, jakby zawsze kpił z Twoich słów. Często zachowuje się jak narcyz. Jest ogromnie utalentowany: przeskoczy najwyższą przeszkodę, nauczy się najtrudniejszych kroków i komend. 

III.
Spokojny kuc o miłym usposobieniu. Zupełnie niepodobny do innych Specialis equi, lubi inne konie i dobrze się z nimi dogaduje. Jest bardzo szybki i uwielbia skoki - jeśli podejmiesz się opieki nad nim, wiedz, że przez cokolwiek będzie skakał, będzie robił to z maaasą zapasu.

IV.
Szalona, wredna klacz. Jest jednym wielkim nakładem energii. Bardzo utalentowana, ale woli marnować talent na uganianie się za ogierami. Trzeba ją jakoś okiełznać i przekonać do słuchania człowieka, nie wzywających ogierów...

V.
Cierpliwy i posłuszny koń. Młody, pełen energii koń - zrobi wszystko co zechcesz, dlatego łatwo go zepsuć. Mimo swojej świetność, raczej dla osób o zaawansowanych stopniu jeździectwa.

VI.
Bardzo zmienny, cwany koń. Raz pełen życia, z ochotą zje jabłko z twojej dłoni, raz ospały, flegmatyczny, śpiący na stojąco. Gdy mu coś nie pasuje, jest wredny i krnąbrny. W dodatku często ciężko odgadnąć, o co mu chodzi. Taki już właśnie jest.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz